گفتم به بند آرید دردانه ام چه کردید ؟
از درد بند گفتید با من چرا چه کردید ؟
با خود نگفته بودید سبط پیمبر است او
فرزند یا علی ایست کز او نتابدت رو
ما را به غم بذارید درد دلم مگویید
نامش به حق نبردید بر طبل تن مکوبید
عاشق بمرده، ای کاش ، از بند آز افتید
در این ره هدایت در چاه خود نیفتید
راه قرار نیست لیکن، غم را چراغ گیرید
در این شب بلایم از او سراغ گیرید
این عاشقت ندارد طاقت ز حال مردم
هوشش نمانده بر جا