گفتم به بند آرید دردانه ام چه کردید ؟
از درد بند گفتید با من چرا چه کردید ؟
با خود نگفته بودید سبط پیمبر است او
فرزند یا علی ایست کز او نتابدت رو
ما را به غم بذارید درد دلم مگویید
نامش به حق نبردید بر طبل تن مکوبید
عاشق بمرده، ای کاش ، از بند آز افتید
در این ره هدایت در چاه خود نیفتید
راه قرار نیست لیکن، غم را چراغ گیرید
در این شب بلایم از او سراغ گیرید
این عاشقت ندارد طاقت ز حال مردم
هوشش نمانده بر جا
در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی میکنند و بر حسینی می گریند که آزاده زیست.
دکتر شریعتی
امام حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود ، افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین
دردش را بی آبی نامیدند.
(شریعتی)
دکتر شریعتی :
"شکل مبارزه اى که حسین انتخاب کرده، قابل فهمیدن نیست مگر این که اوضاع و شرایطى که حسین در آن شرایط، قیام خاصّ خودش را آغاز کرد، فهمیده بشود... اکنون حسین مسئول نگاهبانى انقلابى است که آخرین پایگاههاى مقاومتش از دست رفته است و از قدرت جدش و پدر و برادرش، یعنى حکومت اسلام و جبهه حقیقت و عدالت، یک شمشیر برایش نمانده و حتى یک سرباز! سالهایى است که بنى امیه همه پایگاههاى اجتماعى را فتح کرده است.